"Down Sendromu"
"Down Sendromu" kulağa pek sevimli gelmese de down sendromlu cocuklarin cok sevimli olduklari bir gercek. Her ne kadar sevimli de olsalar bizim toplulumumuzda onlara karsi bir önyargi soz konusu ne yazik ki. Onlarin sevgiye herseyden cok ihtiyaclari varken insanlarimizin cogu onlardan zarar gormekten cekindikleri icin yaklasmaya korkuyorlar. Ama unuttuklari o kadar onemli bir sey var ki ... Bu cocuklarin kendilerini korumalari icin bile ailelerine ihtiyaclari varken zaten bir baskasina zarar veremezler. Bu cocuklara ne kadar sevgiyle yaklasilirsa onlar toplum icine girme konusunda o kadar cok cesaretlendirilirler.Ben ve arkadaslarim yaptigimiz ziyaretlerde buyuk hayrete dustuk . Bu hayretin sebebiyse down sendromlu cocuklarin saglikli bircok insandan daha aktif ve sevecen olmalari. Gulucukler onlarin yuzlerinden hic eksik olmuyor.Bunlara sadece sayili insanin sahit olmamasi ve herkesin bir farkindalik icinde olması gerektiğini dusunerek down sendromlu bir kiz babasi olan Saruhan Zingen'in acmis oldugu "Down Cafe"yi ziyaret ettik. Bu cafede servisleri down sendromlu cocuklar yapiyor, aileler ise onlardan yardimlarini hic esirgemiyorlar. Tam bir aile ortami yaratilmis sicak bir mekan burasi. Ustelik yemekler tadilmaya, cocuklarin azmi ve guleryuzu gorulmeye deger.Sisli' ye yolu dusen herkese "Down Cafe"yi siddetle tavsiye ediyorum.
&